14

 

Projektowanie gazociągów wysokiego ciśnienia. Uwarunkowania doboru materiałów polimerowych do budowy sieci gazowych.

Celem warsztatu jest przekazanie uczestnikom ogólnej wiedzy z zakresu projektowania sieci gazowych w Polsce metodą wykopu otwartego oraz z wykorzystaniem najnowszych technologii bezwykopowych przekroczeń przeszkód terenowych w zależności od średnic i długości gazociągów (mikrotunel, metoda Direct Pipe, metoda HDD ), określenie rodzajów stali stosowanej do budowy gazociągów, omówienie szerokości pasów budowlano montażowych w zależności od uwarunkowań terenowych, środowiskowych z uwzględnieniem przepisów BHP, wskazanie na konieczność ujednolicenia wymagań technicznych różnych inwestorów (Zamawiających) zbieżnych z obowiązującymi w Polsce standardami technicznymi i innymi uregulowaniami prawnymi.

Panel gazowniczy będzie oparty na dwóch referatach. Z uwagi na fakt, że Warsztat Panelowy poświęcony jest głównie zagadnieniom technicznym związanym z projektowaniem Sieci gazowych w Polsce – pierwszy referat obejmuje omówienie między innymi tematu wykorzystania. Najnowszych technologii europejskich i światowych do budowy sieci gazowych wysokiego ciśnienia. Ponadto omawia zróżnicowanie materiałów stosowanych do budowy sieci gazowych, szerokości pasów budowlano- montażowych, konieczności standaryzacji i wyeliminowania różnic w wymaganiach technicznych opracowywanych przez inwestorów (Zamawiających).

Drugi referat będzie omawiał uwarunkowania doboru materiałów polimerowych do budowy sieci gazowych. Aktualna oferta na rynku polimerowych materiałów konstrukcyjnych do budowy rurociągów jest zróżnicowana. Uwarunkowania prawne i doświadczenie w technologiach montażu spowodowały powszechność stosowania polietylenu do budowy sieci gazowych średniego ciśnienia. Ograniczenia ciśnień do 1 MPa tworzą pytania projektantów i służb eksploatacyjnych jak podnieść ciśnienie w rurociągach gazowych. Celowym zatem, jest rozpatrzenie możliwości i uwarunkowań zastosowania do budowy sieci gazowych podwyższonego średniego ciśnienia lub wysokiego ciśnienia -innych tworzyw. Przedstawiony referat powinien przybliżyć projektantom ten temat. Drugim ważnym tematem a bardzo często lekceważonym przez Projektantów sieci gazowej, jest określenie wszystkich zależności Szybkiej Propagacji Pęknięć np. od średnicy rurociągów, naprężeń zewnętrznych. Należy również przypomnieć graniczne wartości ciśnień przy ograniczeniach wynikających z projektowego współczynnika bezpieczeństwa. Powyższe uwarunkowania będą pomocne przy analizie doboru materiałów użytych do budowy sieci gazowej.
Henryk Kurek – Zawodowo od zawsze związany z gazownictwem. W 1967 roku po ukończeniu technikum Mechanicznego rozpoczął pracę w Zakładach Gazowniczych w Zabrzu. Doświadczenia zawodowego nabierał pracując w działach: Sieci i Instalacji, Warsztatach Urządzeń Redukcyjnych, Sieci Wysokoprężnej kontynuując równocześnie naukę na Politechnice Śląskiej. Przez 10 lat pełnił funkcję Inspektora Nadzoru na największych inwestycjach gazowych Śląska (węzły rozdzielcze Śląska, gazociągi wysokoprężne zasilające Śląsk z Odolanowa itp.). Następne etapy pracy na stanowiskach: Kierownik Przetłoczni Gazu, Kierownik Rejonu Gazowniczego ds. Przetłoczni gazu, Kierownik Rejonu Gazowniczego Zabrze oraz do 2014 roku Kierownik Działu Eksploatacji Sieci.
Obecnie, już jako emeryt, pełni funkcję projektanta sprawdzającego w zakresie sieci gazowych, w biurze projektowym.
Jest współautorem norm branżowych i Standardów Technicznych z zakresu gazownictwa, w ramach współpracy z Izbą Gospodarczą Gazownictwa kierował trzema zespołami opracowującymi Standardy Techniczne z zakresu polietylenowych sieci gazowych. Przez wiele lat pełnił funkcję Prezesa Katowickiego Oddziału Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego i Gazowniczego. Jest Rzeczoznawcą w zakresie użytkowania gazu i eksploatacji urządzeń gazowych.
Aleksandra Imiołek
dr hab. Andrzej Pusz – prof. Politechniki Śląskiej; specjalność naukowa: inżynieria materiałowa, przetwórstwo materiałów polimerowych, komputerowe metody w inżynierii materiałowej.
Członek Stowarzyszenia Inżynierów Mechaników Polskich od 1980, Polskiego Zrzeszenia Inżynierów i Techników Sanitarnych od 1995 oraz Polskiego Zrzeszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego i Gazownictwa od 1995. Ekspert w pracach Komisji Normalizacyjnej nr 178 od 1992 do 1996 oraz Komisji Normalizacyjnej nr 140 od 1995 do 2019. Rzeczoznawca PZITS (nr 2025, specjalność gazownictwo). Poświadczenie oceny UDT jako egzaminator i wykładowca spawania i zgrzewania tworzyw termoplastycznych. Współpracował z Zakładami Gazowniczymi w Szczecinie, Gdańsku, Koszalinie, Pile, Olsztynie, Bydgoszczy, Warszawie, Łodzi, Wrocławiu, Katowicach, Zabrzu, Opolu i Tarnowie. Współautor programów szkolenia i egzaminowania, materiałów szkoleniowych oraz „Warunków technicznych wykonania, odbioru i eksploatacji sieci gazowych z polietylenu” w zakresie materiałoznawstwa i technologii zgrzewania. Organizator Ośrodków Szkolenia Kadr przy współpracy z Polskim Zrzeszeniem Inżynierów i Techników Sanitarnych oraz Stowarzyszeniem Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego i Gazownictwa. Od roku 2000 współpracujący z Urzędem Dozoru Technicznego w zakresie rurociągów i instalacji przemysłowych. Wprowadzenie nowych zasad budowy instalacji przemysłowych, zgodnych z zasadami obowiązującymi w Unii Europejskiej zaowocowało utworzeniem certyfikowanych przez UDT ośrodków szkolenia i egzaminowania spawaczy i zgrzewaczy tworzyw termoplastycznych w Bydgoszczy, Wrocławiu, Zabrzu i Tarnowie. Autor i współautor 85 prac i artykułów, autor 2 monografii, 4 podręczników i skryptów. Wykonawca 65 prac naukowo badawczych oraz ok. 200 prac usługowych, opinii i ekspertyz w zakresie wodociągów, gazociągów i instalacji przemysłowych z tworzyw sztucznych. Promotor dwóch prac doktorskich.